می خواستم از دروازه ی کتاب رد بشوم ، دقیق بگویم چند ثانیه صبر کردم تا آن خانم دروازه ی کتاب را پشت سر بگذارد، الان فکری مثل یک شهاب سنگ از ذهنم گذشت ... مگر این دروازه ها ... آه! من به این میله های آهنی که چرق چرق صدا می دهند می گویم دروازه! ... یک طرفه نیستند؟! پس آن خانم چطور داشت خلاف جهت می آمد؟؟
اینها مهم نیست! شاید بهتر باشد تیز بینی خانمانه اش را تحسین کنم! همان طور که از کنارم رد می شد در گوشم نجوا کرد: « خانم ، خوشگل ، حجاب کامل ... اما جوراب رنگ پا؟» ( کیف می کنید طرز امر به معروف و نهی از منکر را !). احتمالا در آن لحظه هفت رنگ شدم اما طبق معمول خروجی این برنامه... ( وای! این برنامه نویسی روح هاجر را کشت!) بله! خروجی این برنامه یک لبخند شرمگین روی لبهایم شد و یک نگاه دزدکی چپکی به روی جورابهایم و چند سوال در ذهنم ؛
آن خانم که خیلی بیشتر از من محجبه بود به خیابان پیوست و من تا ته سالن کتاب که رفتم گونه هایم هنوز داغ بود و بین خودمان بماند از این همه عِرق دینی خودم در تعجب مانده بودم!
راستش را بگویم تا به حال به جورابهایی که می پوشم فکر نکرده بودم، رنگ پا؟ دودی؟ سفید؟ مشکی؟ کلفت؟ نازک؟ اگر جوراب رنگ پا را از این فهرست کنار بگذارم با وجود کفشهای باز تابستانی ام... جوراب سفید رنگ را ترجیح می دهم ، ای کاش از آن خانم می خواستم که توضیح مفصلی راجع به جوراب به من بدهد! من که حسابی گیج شدم ...
رنگها... حجاب چه رنگی ست؟ حجاب رنگ دارد؟ ( بغیر از رنگ پا و رنگهای بدن نما!) چرا رنگ حجاب ما اینقدر مرده است؟ دلگیر است؟ توی تابستان ، با این گرمای هوای قم ، رنگ مشکی پوشیدن و حجاب مشکی پوشیدن آیا ثواب بیشتری دارد؟ ما را به خدا بیشتر نزدیک می کند؟ نکند همه ی این مشکی پوشیدنها شکنجه ی الکی باشد و هیچ اجر و برتری نداشته باشد؟ آدمی نیستم که به خاطر سلیقه ی جمعی ، و بدون هیچ فتوی ای ، سلیقه ی شخصی خودم را نادیده بگیرم، من عاشق رنگها هستم ، من معجزه ی تنوع رنگ ها را بر روی روح و روانم دیده ام ...

توی پرانتر: ( همسرم می گوید ذهنیاتت را به دیگران تحمیل می کنی... نمی دانم تا چه حد درست می گوید، ولی اینجا من ذهنیاتم را می گویم تا اگر اشتباه است تصحیحش کنم ، شاید نباید زیاد به این افکار بها داد؟ نمی دانم ! )

نوشته شده در چهارشنبه 87/3/1ساعت 10:22 عصر توسط هـاجـر زمـانـی نظرات ( ) | |